Het verhaal van Fleur

Het verhaal van Fleur

Fleur, docent geschiedenis en mens & maatschappij

In het tweede jaar van mijn hbo-opleiding leraar geschiedenis liep ik bij de Lingeborgh stage en werd ik gevraagd te blijven. Dat deed ik graag, want de stage was mij heel goed bevallen. Dus tijdens het derde en vierde jaar van mijn studie heb ik naast mijn opleiding op de Lingeborgh gewerkt en binnenkort krijg ik mijn diploma.

Ik heb het eigenlijk nooit heel spannend gevonden om voor de klas te staan. Collega’s vinden dat wel eens bijzonder, maar ik denk dat je dat relaxte van nature in je hebt of niet. En wat volgens mij ook helpt, is dat ik investeer in een goede relatie met de kids. Daar begint alles mee. Een relatie met leerlingen opbouwen is voor mij misschien ook minder moeilijk, omdat ik zelf nog jong ben. Ik heb veel dezelfde interesses als mijn leerlingen en we vinden vaak dezelfde dingen leuk of juist stom. Ik kan een les beginnen met ‘Jongens, hebben jullie die TikTok gezien die viral ging dit weekend!?’ Dan heb je de aandacht en het maakt de les meteen leuker. Voor mij ook!

‘Jongens, hebben jullie die TikTok gezien die viral ging dit weekend!?’

Natuurlijk is het daarbij wel belangrijk om een goede balans te houden. Ik ben geen klasgenootje, ik ben de docent en er moet ook respect zijn. Dat heb ik op mijn beurt ook voor hen, dus dat verwacht ik ook terug. In de eerste lessen van het schooljaar bespreken we welke waarden we in de klas belangrijk vinden en geef ik duidelijk mijn grenzen aan. Ze weten: er kan best veel, maar tot hier en niet verder. En dat werkt. Ik kan makkelijk een lolletje hebben met de klas en daarna weer overgaan naar ‘okay jongens, nu weer even stil werken en concentreren’.

Ik geef geschiedenis en mens & maatschappij; bij uitstek vakken waarin we kunnen bespreken wat er in de wereld gebeurt. In mijn basis/kaderbrugklas m&m bereidt elke les één leerling een kleine presentatie voor over iets dat op dat moment in het nieuws is. Daar praten we dan samen over. Ook bij geschiedenis laat ik actuele onderwerpen aan bod komen. Daarmee wil ik de leerlingen laten ervaren dat je actuele gebeurtenissen niet los kunt zien van het verleden. Demonstraties op Internationale Vrouwendag, verkiezingen, de oorlogen die nu plaatsvinden – het heeft allemaal een historisch perspectief. Ik vind het belangrijk dat kinderen zich dat realiseren. En het maakt het vak geschiedenis nog boeiender en actueler.

Ik merk dat er bij de Lingeborgh steeds meer ruimte is voor wat nieuwe, jonge docenten inbrengen. Andere methodes, een nieuwe aanpak… De groeiende diversiteit in het docententeam maakt dat er ook andere visies en nieuwe ideeën komen. Ik zou nooit op een school willen werken waar de dingen op een bepaalde manier gaan ‘omdat we het altijd al zo doen’. Juist geweldig toch, dat we allemaal anders zijn en dat iedereen iets heeft bij te dragen? Zo leren we als docenten van elkaar en kunnen we blijven groeien.”